کد مطلب:210823 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119

سب دوستان خدا گناه بزرگ است
«یابن النعمان من قعد الی ساب اولیاء الله فقد عصی الله و من كظم غیظا فینا لا یقدر علی امضائه كان معنا فی اسنام الاعلی و من استفتح نهاره باذاعة سرنا سلطه الله علیه حر الحدید و ضیق المجالس».

فرمود ای پسر نعمان كسی كه بنشیند و دوستان خدا را سب كند و دشنام دهد و بد بگوید او خدا را بد گفته زیرا مؤمنین و بندگان خاص خدا مورد عنایت او هستند و هر چه او داده به لطف و كرامت است پس سب و تنقید بی جا خردگیری بر ذات مقدس الهی است.

فرمود هر كس كظم غیظ كند درباره ما موقعی كه نتواند معارضه و مبارزه نماید مانند كسانی است كه با ما در مقام اعلا خواهد بود كسی كه روزها در مقام بنلدگوئی اسرار برای تحقیر ما باشد خداوند بر او حرارت آهن سوزانی را مسلط می كند كه در زندان تنگی بسوزد و بسازد.

مراد آنها بوده اند كه روزها در محافل كوفه و شام می نشستند و از احادیث امام صادق به روش استهزاء و تعنت نقل نموده یا اسرار آنها را در میان دشمنان آنها فاش می كردند و نام دوستان آنها را می گفتند كه سبب آزار و اذیت آنها گردد.

چه بنی عباس برای آنكه این خاندان را در اخفاء پنهانی بگذارند نمی خواستند نامی از آنها و دوستانشان و حتی حدیث و خبری هم از آنها گفته شود و آنها كه این اسرار را فاش می كردند جمعی را به شكنجه و عذاب بنی عباس می گماشتند و این خیانتی بوده در حق بندگان مؤمن خداوند.